Iris Kolff | PORTFOLIO

WELKOM BIJ MIJN

PORTFOLIO

KLIK OP de galerij OM EEN OVERZICHT VAN MIJN werk TE ZIEN

KLIK HIERONDER voor

SHOOTS

KLIK HIERONDER voor

MIJN Favorieten verhalen

BROERS

VINZ, WESZ & JAYK

GEZINSSHOOT

DANIEL, RIANNE, NOVA & VIC

GEZINSSHOOT

NIELS, ESTHER, TIRZA & TATUM

Klik hieronder voor

Zakelijke shoots

IRISKOLFF_FOTOGRAFIE // Let’s stay in touch

Ik had zo graag heel dicht bij de zee gewoond, de

Ik had zo graag heel dicht bij de zee gewoond, de zee voelt altijd als vakantie. Vakantie lijkt alweer zo ver weg 🤣 we hebben snel gegeten want het voetbal seizoen wordt super leuk gestart met springkussens en natuurlijk voetbal! Dus snel naar de velden waar we inmiddels bijna dagelijks zijn 🤣

Denk dat we het thuis ook maar weer in gaan voeren

Denk dat we het thuis ook maar weer in gaan voeren ;) gezellig was het altijd wel. Ik weet het nog wel…2 keer in de week was ik aan de beurt, woensdag en zaterdag, de andere dagen waren voor mijn zussen en oma. Daarom vind ik kamperen zo leuk, door dit soort kleine dingen…

Laatste week vakantie, niet normaal hoe snel dat a

Laatste week vakantie, niet normaal hoe snel dat altijd weer voorbij gaat.

Ik neem jullie even mee in een pareltje van het ma

Ik neem jullie even mee in een pareltje van het massatoerisme. Hutjemutje op een boot, een boot met glazen bodem. Dat het er 45+ graden was en er hysterisch hard een bandje afgespeeld werd laten we even achterwegen. Gelukkig mochten we even zwemmen…Toen wij als 1 van de laatste net 1 minuut in het water lagen krioelend tussen de mensen en een paar schoppen tussen je ribben, werd er al geschreeuwd dat we eruit moesten 🤣. Ach hebben we dat ook weer meegemaakt. Alle foto’s en filmpjes gemaakt met mijn iPhone.

Kamperen is loslaten, wat ik in het begin wat last

Kamperen is loslaten, wat ik in het begin wat lastig vind. Kamperen is ook buiten slapen omdat het te warm is. De afwas in een hoekje zetten, en zeggen ‘dat zien we straks wel’. Maas ‘ons straatje’ in duister zien hullen omdat slippen zo lekker gaat in het zand/stof. Oneindig veel zwemmen, huilen om het zout in de ogen. Een kast vol kleren mee, die nog amper aangeraakt zijn. Gezegd ‘we gaan niet hele dagen in die voetbalpakjes lopen’, ik heb mijn jongens in niets anders gezien. Niet naar tijd kijken en douchen met een tasje onder je arm. Als ik deze post geplaatst heb, pak ik toch maar dat teiltje uit de hoek en was wat bekers af, stiekem denk ik ook alweer aan thuis…